Ένας κύκλος κλείνει, ένας νέος ανοίγει.
Το Φθινόπωρο φεύγει, ο Χειμώνας έρχεται.
Το Φθινόπωρο μας ζέστανε με τα χρώματά του και μας χάρισε όμορφες εικόνες και στιγμές.
Άλλωστε η εποχή «που πέφτουν τα φύλλα», για κάποια λουλούδια αποτελεί δεύτερη Άνοιξη.
Γι’ αυτό κι εμείς το αποχαιρετάμε φτιάχνοντας ένα κολάζ με τα χρώματά του.
Εικόνες από περιοδικά, μπογιές και μπόλικη φαντασία
Όπως είπε και ο Albert Camus
«Το Φθινόπωρο είναι μια δεύτερη Άνοιξη, αφού κάθε φύλλο είναι ένα λουλούδι».
«Μοιάζουν τα σπίτια με χαρτόκουτα…»
Μια πόλη φτιαγμένη από σχήματα και παιδική φαντασία
μια πόλη φτιαγμένη με νερομπογιές, λαδοπαστέλ και κομμάτια από χαρτόκουτα
μια πόλη με…. άρωμα Φθινοπώρου
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα είχε κόκκινα μαλλιά
ένα χαμόγελο στα μάτια
και μια ζεστή-ζεστή αγκαλιά
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα ‘κοβε φύλλα απ’ τα κλαδιά
θα τα φορούσε δαχτυλίδια
και κοκαλάκια στα μαλλιά
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα ήταν όμορφη πολύ
σαν ζωγραφιά από εκείνες
που κάνει ένα μικρό παιδί!
Μ.Κ.
Μια δραστηριότητα γεμάτη χρώματα, μουσική και εκπλήξεις που άρεσε πολύ στα παιδιά.
Ξεκινήσαμε ακούγοντας το τραγούδι του Λουδοβίκου των Ανωγείων
«Ποιο το χρώμα της αγάπης»
Βγάλαμε τα πινέλα και τις νερομπογιές μας για να βρούμε το χρώμα της αγάπης…
η πολύχρωμη αναζήτησή μας βρίσκεται στο παρακάτω βίντεο
Δυο ματάκια και μια μυτούλα πάνω στην ζωγραφιά μας και…
… το αγαπημένο μας ζωάκι είναι μπροστά μας και μας κοιτάει!
Είναι μαγικό
το ίδιο δέντρο
ο καθένας να το βλέπει τόσο διαφορετικά….
Άλλος το βλέπει έτσι…
άλλος αλλιώς….
και άλλος αλλιώτικα…
Το αλλιώτικα είναι που μ’ αρέσει τόσο πολύ…
Τα υλικά μας: νερομπογιές και εικόνες από περιοδικά
Μια βόλτα στη πόλη το Φθινόπωρο.
Μια βόλτα που δεν την κάναμε περπατώντας
αλλά χρωματίζοντας, κόβοντας, κολλώντας και γελώντας
Χρησιμοποιήσαμε πολλά και διάφορα υλικά
νερομπογιές, λαδοπαστέλ, μαρκαδόρους, κόλλες, ψαλίδια
και αποτυπώσαμε το Φθινόπωρο όπως το βλέπουμε εμείς.
Μια ιδέα από την πανέμορφη εικονογράφηση της αγαπημένης μου Λίας Φωτιάδου
Όταν ένα κουτί παπουτσιών
μεταμορφώνεται σε ένα έργο τέχνης…
Όταν πολλά χάρτινα τριγωνάκια
συμπληρώνουν ένα μοναδικό πάζλ…
Όταν απλές γραμμές από θερμά χρώματα
φτιάχνουν μια εικόνα φθινοπώρου…
Όταν τα χέρια είναι λερωμένα
και τα μάτια χαμογελαστά…
…τότε βρίσκεσαι μέσα στο Νηπιαγωγείο!
Πινέλα βουτάνε στο νερό
φοράνε χρώματα ζεστά
και στο χαρτί κάνουνε βόλτες Φθινοπώρου.
Τα δέντρα ντύνονται κομμάτια εφημερίδας
φόρμες απλές
και οι καρδιές μας χορεύουν με τον αέρα
στο ρυθμό της βροχής που πλησιάζει…
Όλα τα παραπάνω που σκέπτομαι, τα παιδιά τα λένε με το δικό τους τρόπο
και φέρνουν στη τάξη μας το Φθινόπωρο.
ΠΕΡΙΤΕΧΝΟ 
