Tag Archives: Χριστούγεννα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ:»Τα χέρια δε χτυπάνε τα χέρια αγαπάνε τα Χριστούγεννα»

Standard

Ευχαριστώ πολύ τις αγαπημένες συναδέλφους, τα παιδιά και τους γονείς από τα Νηπιαγωγεία:

1ο και 2ο Νηπιαγωγείο Πενταλόφου και 20ο Νηπιαγωγείο Σταυρούπολης

που ήρθαν στον παιδικό Ιανό στην παρουσίαση του παραμυθιού

«Τα χέρια δε χτυπάνε τα χέρια αγαπάνε τα Χριστούγεννα»

και μας έδωσαν λίγη από την αστερόσκονή τους.

Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, απλώσαμε μπουγάδα, γράψαμε όμορφες ευχές, κάναμε αγκαλιές

και νιώσαμε τη μαγεία των Χριστουγέννων!

Ευχαριστώ τη Σύμβουλο Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης και Κιλκίς

Ιωάννα Κοτρωνίδου που ήρθε στην εκδήλωσή μας και μας μίλησε για το παραμύθι

Ευχαριστώ τις εκδόσεις Τζιαμπίρης Πυραμίδα και τον Χρήστο Βάρφη

για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν όλα αυτά τα χρόνια

Καλή χρονιά και παραμυθένια γεμάτη αστερόσκονη!

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΕ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Standard

Τι μπορούν να κάνουν δύο πολύχρωμα χέρια;

Υπάρχουν χέρια που λάμπουν σαν αστέρια;

Κι αν ναι πως αποκτούν τη λάμψη τους;

Μια ιστορία γεμάτη αστερόσκονη που μας δείχνει την πραγματική

Μαγεία των Χριστουγέννων και τον τρόπο για να τη ζήσουμε κι εμείς!

Όταν δίνουμε χαρά στους άλλους τότε η δική μας η χαρά είναι μεγαλύτερη

Η Προσφορά έχει τη δύναμη να κάνει τη ζωή μας παραμυθένια!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ

Standard

Ένα διαφορετικό ημερολόγιο… προσφοράς!

Δεν ανοίγω κουτάκι για να πάρω σοκολατάκι ή δωράκι

αλλά δίνω αγάπη και τη ζωγραφίζω

και σιγά σιγά μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων

θα έχω έτοιμο το πιο όμορφο πάπλωμα της αγάπης !

Ετοιμάζουμε 24 τετράγωνα χαρτονάκια για κάθε παιδί, ένα για κάθε μέρα,

και ξεκινάμε 1η του Δεκέμβρη.

Στη μια πλευρά του χαρτιού ζωγραφίζουμε τα χρώματα της αγάπης και

στην άλλη πλευρά γράφουμε την ημερομηνία και αυτό που θα κάνουμε για να δείξουμε την αγάπη μας

Μπορεί να είναι ένα τηλεφώνημα στη γιαγιά μας για να της πούμε πόσο την αγαπάμε,

μπορεί να ταΐσουμε ένα σκυλάκι στο δρόμο.

Κάθε μέρα μια ζωγραφιά και μια πράξη αγάπης

και τα Χριστούγεννα θα έχουμε το πιο όμορφο χρωματιστό πάπλωμα!

Δείτε στο βίντεο αυτά που έφτιαξαν τα παιδιά και θα καταλάβετε…

«Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις…

έτσι για να μοσχοβολάει ο κόσμος!»

ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Standard

Τα Χριστούγεννα απ’ όπου κι αν περάσουν αφήνουν το φως και το χρώμα τους.

Περνάνε από τις πόλεις και τα χωριά και φωτίζουν βεράντες, βιτρίνες, δρόμους και πλατείες.

Τι γίνεται όμως όταν περάσουν από το δάσος;

Μπορείτε να φανταστείτε;

Εμείς το φανταστήκαμε!!!

Ομαδικό έργο με λαδοπαστέλ, νερομπογιές, μαρκαδόρους και…

πολύ μουσική!!!

 

Η ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ 3000 ΕΤΩΝ!

Standard

Κρατήσαμε την Ειρεσιώνη

τραγουδήσαμε τα αρχαία Ελληνικά κάλαντα

και αφήσαμε  τα άσπρα και κόκκινα νήματα

να μας δέσουν με το μακρινό παρελθόν που τόσο αγαπάμε!

imgp0274

«Σ’ αρχοντικό εμπήκαμε μεγάλου νοικοκύρη,

με λόγο που ‘χει πέραση και μ΄αγαθά περίσσα.

Ανοίξτε πόρτες διάπλατα να μπουν μεγάλα πλούτη,

μαζί και η θαλερή χαρά και η βλογημένη ειρήνη.

Γιομάτοι ναν’ οι πίθοι σας, πολλά τα ζυμωτά σας,

φέρε μας κριθαρόψωμο με το πολύ σουσάμι.

Νύφη για το μοναχογιό να κάτσει τραγουδώντας

στ΄αμάξι που το σέρνουνε τα δυνατά μουλάρια,

ναρθεί σ’ αυτό το σπιτικό, να ‘φαίνει τα προικιά της.

Κάθε χρονιά θε νάρχομαι κι εγώ σαν χελιδόνι.

Μα φέρε γρήγορα λοιπόν ότ’ είναι να μας δώσεις,

γιατί αλλιώς θα φύγουμε, δεν θα ξημερωθούμε!»

imgp0276

Η Ειρεσιώνη (από τη λέξη είρος, έριον=μαλλί προβάτου)

ήταν ένα καταστόλιστο κλαδί ελιάς. Πάνω του κρεμούσαν νήματα από άσπρο

και κόκκινο μαλλί, σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα και άλλους καρπούς,

μπουκαλάκια γεμάτα κρασί, μέλι και λάδι και άλλα αντικείμενα.

Το αποτέλεσμα ήταν τόσο φανταχτερό όσο και το σημερινό χριστουγεννιάτικο δέντρο!

Τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα περιέφεραν την Ειρεσιώνη από σπίτι σε σπίτι

και τραγουδούδαν τα κάλαντα. Μόλις επέστρεφαν στο σπίτι τους,  την τοποθετούσαν

έξω από την πόρτα, την άφηναν εκεί μέχρι τον επόμενο χρόνο και μετά την έκαιγαν.

Αρχαίες Ελληνικές λοιπόν  οι ρίζες του χριστουγεννιάτικου δέντρου!

Ας το θυμόμαστε!