Παίρνοντας αφορμή από τη βροχή…
… είπαμε να γεμίσουμε και τον δικό μας ουρανό με σύννεφα,
σύννεφα φτιαγμένα από παιδιά,
σύννεφα χαμογελαστά!!!
Και η βροχή καθώς πέφτει σιγοτραγουδάει τη… «Συννεφούλα»
Ακούστε την κι εσείς και απολαύστε τα παιδιά την ώρα που ζωγραφίζουν
Τα παιδιά ρωτάνε το φεγγάρι για τον πόλεμο
και τον ζωγραφίζουν…
Κύκλοι, γραμμές
φεγγάρια, φωτιές
μια πόλη, σιωπή
Γιατί;
Πόλεμος, κραυγές
μέρες σκοτεινές
ακούγεται φωνή
Γιατί;
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα είχε κόκκινα μαλλιά
ένα χαμόγελο στα μάτια
και μια ζεστή-ζεστή αγκαλιά
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα ‘κοβε φύλλα απ’ τα κλαδιά
θα τα φορούσε δαχτυλίδια
και κοκαλάκια στα μαλλιά
Αν το Φθινόπωρο ήταν γυναίκα
θα ήταν όμορφη πολύ
σαν ζωγραφιά από εκείνες
που κάνει ένα μικρό παιδί!
Μ.Κ.
Μια δραστηριότητα γεμάτη χρώματα, μουσική και εκπλήξεις που άρεσε πολύ στα παιδιά.
Ξεκινήσαμε ακούγοντας το τραγούδι του Λουδοβίκου των Ανωγείων
«Ποιο το χρώμα της αγάπης»
Βγάλαμε τα πινέλα και τις νερομπογιές μας για να βρούμε το χρώμα της αγάπης…
η πολύχρωμη αναζήτησή μας βρίσκεται στο παρακάτω βίντεο
Δυο ματάκια και μια μυτούλα πάνω στην ζωγραφιά μας και…
… το αγαπημένο μας ζωάκι είναι μπροστά μας και μας κοιτάει!
ΠΕΡΙΤΕΧΝΟ 