Ταξιδεύοντας στη Μυθολογία… συναντήσαμε τις Ώρες
και παίρνοντας ιδέα από την ιστορία τους τις ζωγραφίσαμε…
ή καλύτερα ζωγραφίσαμε τις ώρες των μικρών παιδιών που είναι γεμάτες χρώμα!
«…Όταν οι Ώρες βγήκαν από την κοιλιά του Κρόνου,
βγήκαν μικροσκοπικές. Βγήκαν όμως αμέτρητες.
Από τότε τριγυρίζουν ελεύθερες στον κόσμο, μικρούτσικες, σχεδόν αόρατες.
Συνέχεια τρέχουν.
Άλλες πετούν γρήγορα σαν αστραπή και άλλες σέρνουν τα βήματά τους τεμπέλικα.
Άλλες περπατούν ασταμάτητα δίχως να κουράζονται και άλλες είναι έτοιμες να αποκοιμηθούν.
Άλλες γελάνε και άλλες κλαίνε.
Καμιά φορά παίζουν, φώναζουν και τις ακούμε.
Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να τις σταματήσει…»
Οι δικιές μας Ώρες παίζουν και γελάνε…