«Έφτιαξα έναν ουρανό
που ‘χει το όνομά μου
τον γέμισα με χρώματα
παράξενους πλανήτες
φεγγάρια, νεφελώματα
αστέρια και κομήτες
και για στολίδι του ‘βαλα
μεγάλο πεφταστέρι
που όταν θα πέφτει από ψηλά
το ωραίο όνομά μου
θα το φωνάζει δυνατά»
Μ.Κ.
Ένα αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι, φτιαγμένο από τα παιδιά
με λαδοπαστέλ, νερομπογιές και μαρκαδόρους
για να μάθουν το όνομά τους με ευχάριστο τρόπο και να παίξουν μ’ αυτό.
Γιατί τα παιδιά μαθαίνουν παίζοντας…
Ανεβήκαμε στο βαπόρι
και γλιστράμε στη θάλασσα του χρόνου.
Τα κύματα γεμάτα κρυμμένα μυστικά.
Μπροστά στην πλώρη, όσα δε έγιναν ακόμα,
στην πρύμνη λευκός αφρός τα περασμένα.
Τα μαλλιά μας ανεμίζουν στων ημερών τον αλμυρό αέρα
κοιτάμε μπροστά και χαμογελάμε!
Μ.Κ.
Και… με ποιο τρόπο μπορούμε να κάνουμε τα μικρά παιδιά
ν’ αγαπήσουν τη λογοτεχνία;
Μα φυσικά μέσα από το παιχνίδι.
Ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι με χρώματα πολλά
Κουνάμε το καραβάκι μας πάνω στα κύματα και λέμε…
«το τρελοβάπορο»
Ένα διασκεδαστικό αυτοσχέδιο παιχνίδι
για να μάθουν τα παιδιά εύκολα και ευχάριστα το όνομά τους!!!
Το όνομά μου είναι το μονοπάτι
μέσα σ’ ένα φανταστικό δάσος
που ζωγραφίζω με νερομπογιές.
Παίρνω το ποδήλατό μου
που ‘χει τα χρώματα της φαντασίας μου
και κάνω βόλτα στο δικό μου μονοπάτι!!!
Είστε για μια ποδηλατάδα που γράφει το… όνομά σας;
Τί είναι καλύτερο;
να μαθαίνω παίζοντας ή να παίζω μαθαίνοντας;
Εμείς τα καταφέρνουμε και στα δύο με το αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι
που φτιάξαμε μόνοι μας και παίζουμε παρέα!!!
Μια βόλτα στο Διάστημα
με όχημα το ζάρι
τα βλέπω όλα από ψηλά
με τους φίλους μου μαζί
και όλους τους πλανήτες
γνωρίζω στη στιγμή.
Φεύγω από τον Πλούτωνα
στον ήλιο για να φτάσω
κι απ΄όλους τους πλανήτες
πρέπει να περάσω
αν ανεβώ στον πύραυλο
θα πάω πιο ψηλά
αν όμως δω εξωγήινο
μου δείχνει χαμηλά…
Θεσσαλονίκη
χωρίς τη βάρκα
πάνω στο ζάρι
κάνουμε τσάρκα!
Ξεκινάμε από την παραλία, κάνουμε μια στάση στο Λευκό Πύργο,
αν ανεβούμε πάνω στον πύργο του ΟΤΕ μας κερνάνε ένα κουλούρι.
Στην Αριστοτέλους καθόμαστε για ένα χυμό και πάμε δυο θέσεις πίσω.
Κάνουμε τα ψώνια μας στο Μοδιάνο. τρώμε μια μπουγάτσα στην Καμάρα,
περνάμε από Ροτόντα, αρχαία ρωμαική αγορά, μια στάση στον Άγιο Δημήτρη
και φτάνουμε στα Κάστρα γα να δούμε από ψηλά την όμορφη Θεσσαλονίκη μας!!!
Ένα αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι με όμορφα μέρη της πόλης μας!
Στον Όλυμπο θα ανεβώ
το Δία να γνωρίσω
μα για να φτάσω ως εκεί
πολλά θα συναντήσω.
Ο Άρης ο Απόλλωνας
ο Ερμής κι η Αθηνά
μια σκάλα θα μου δώσουνε
ν’ ανέβω πιο ψηλά.
Άν όμως ρίξω μια ζαριά
και πέσω σ’ ένα βράχο
σκοντάφτω πέφτω στο γκρεμό
και πάλι πίσω θα’ρθω.
Σκάλα-σκάλα ανεβαίνω
βράχο και κατρακυλώ
το παιχνίδι όμως μ’ αρέσει
και γι’ αυτό δε σταματώ…
Μ’ ένα αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι
μαθαίνω τους θεούς του Ολύμπου…
Γιατί στο Νηπιαγωγείο μαθαίνω παίζοντας και…
παίζω μαθαίνοντας!
Μέτρα τ’ αστέρια δες τους πλανήτες κι απέφυγε όλους τους μετεωρίτες
πρώτος τον Πλούτωνα αν αγγίξεις είσαι αυτός που θα κερδίσεις!
Ένα αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι που φτιάξαμε στην τάξη μας
γιατί ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ περνάμε καλά και… μαθαίνουμε καλύτερα!
ΠΕΡΙΤΕΧΝΟ 